Ninais kong umawit dahil sa kaligayahan
Ninais kong tumula dahil sa tuwa
Ninais kong lumuha dahil sa galak
Ang lahat ng ito, nadama dahil sa iyo.
Hindi ka man mayakap
Hindi ka man maramdaman
Sa piling ko ang diwa mo
Nagiging parang totoo.
Ang pag-aakala mong
Nilisan ka ng walang paalam
Isang pagkakamali,sapagkat
Ikaw pa rin, nanatili.
Sa angking pagkukubli
Ng damdaming nasaring
Asahan mo sa pagbabalik mo
Naghihintay yaring puso ko.
No comments:
Post a Comment